Βιβλία

[...] Αφήνεις τους ανθρώπους της εξουσίας να αναλάβουν δύναμη «για το καλό του Ανθρωπάκου». Μα εσύ ο ίδιος μένεις σιωπηλός. Δίνεις στους ανθρώπους της εξουσίας ή σ’ ανθρώπους με κακόβουλες προθέσεις, τη δύναμη να σε αντιπροσωπεύουν. Και πολύ αργά ανακαλύπτεις ότι πάντα είσαι το κορόιδο.  [...]

[...] μόνο εσύ ο ίδιος μπορείς να γίνεις ο απελευθερωτής του εαυτού σου.  [...]

[...] Δεν είμαι ούτε Κόκκινος, ούτε Μαύρος, ούτε Λευκός, ούτε Κίτρινος. Δεν είμαι ούτε Χριστιανός, ούτε Μωαμεθανός, ούτε Μορμόνος, ούτε Πολυγαμικός, ούτε Ομοφυλόφιλος, ούτε Αναρχικός.  [...]

[...] Είναι στη φύση του μεγάλου ανθρώπου, όχι μόνο να μην ξεχνάει και να μη ζητάει εκδίκηση, αλλά πέρα απ’ αυτό, να προσπαθεί να καταλάβει γιατί συμπεριφέρεσαι τόσο αξιοκαταφρόνητα.  [...]

[...]  Στην πορεία της μορφωτικής διαδικασίας εγκαθιδρύεται στον άνθρωπο μια ασυνείδητα εργαζόμενη αρχή ελέγχου, μια "ηθική αρχή". [...]

[...] Για την κυριαρχία πάνω στις καταπιεσμένες εργαζόμενες μάζες, σπάνια χρησιμοποιείται ωμή, φυσική βία. Το κύριο όπλο της κυρίαρχης τάξης είναι η ιδεολογική δύναμη πάνω στους καταπιεσμένους, οι οποίοι αντιλαμβάνονται συχνά αισθητά την καταπίεση, αλλά δεν ανακαλύπτουν το χαρακτήρα της ιδεολογίας σαν υλική βία, και αφήνονται αναντίρρητα σε διαδικασίες ιδεολογικοποίησης, χωρίς να αναγνωρίζουν ότι έτσι κάνουν δυνατή την καταπίεσή τους. [...]

[...] Η σεξουαλική καταπίεση παράγει μια αυταρχική ψυχική δομή, και σαν κοινωνική της επίδραση μια υποτακτική στην εξουσία και υποτελή βασική στάση, που οδηγεί σε προδιάθεση για υποταγή κάτω από εκείνες ακριβώς τις εξουσίες, από τις οποίες πηγάζει η καταπίεση. [...]

[...] Όπως μιλάμε για μια οικονομία της διατροφής, για τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία φροντίζει για την ικανοποίηση της ανάγκης της τροφής όλων των μελών της, μπορούμε να μιλήσουμε και για την οικονομία της σεξουαλικότητας, σαν τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία ρυθμίζει, παράγει ή εμποδίζει την ικανοποίηση της σεξουαλικής ανάγκης. [...]

[...] Έχουμε την τάση να πιανόμαστε απ’ το αποδειγμένο και το δοκιμασμένο. Το βαθύ αίσθημα ανασφάλειας το αντιμετωπίζουμε με τη δημιουργία μιας σταθερής ρουτίνας. Έτσι βοηθάμε τον εαυτό μας στην αυταπάτη ότι υπερνικήσαμε το απρόβλεπτο. [...]

[...] Αλλαγή σημαίνει άνοιγμα της πόρτας σε νέες σκοτούρες. Όταν όνειρα και ελπίδες αφεθούν ελεύθερα να χορεύουν στους δρόμους, ο φοβητσιάρης θα κάνει καλά να κλείσει τις πόρτες, να κατεβάσει τα παραθυρόφυλλα και να περιμένει κρυμμένος ώσπου να ξεθυμάνει η οργή. [...]

[...] Το κοινωνικό παιχνίδι «ιστορία» παίζεται κυρίως από τους πρώτους και τους τελευταίους, πίσω από την πλάτη της μεσαίας μάζας. [...]

[...] Η ανάγκη για τη θεατροποίηση του θανάτου και του φόνου γίνεται πιο καθαρή στο παράδειγμα του στρατού. Οι στολές, οι σημαίες, τα εμβλήματα, η μουσική, ο περίπλοκος κανονισμός και οι τελετές έχουν σκοπό να αποχωρίσουν τον στρατιώτη από το σωματικό του Εγώ, και να του κρύβουν την πραγματικότητα της ζωής και του θανάτου. [...]

  [...] Στο σχολείο κατασκευάζονται άνθρωποι, μέσω μιας διαδικασίας που λέγεται εκπαίδευση. [...]

  [...] Το εργαλείο με το οποίο κατασκευάζεται ο άνθρωπος είναι η πληροφορία. [...]

  [...] Οι κρίσεις και οι πεποιθήσεις μας εξαρτώνται άμεσα από τις πληροφορίες που δεχόμαστε, είναι μέρη του μηχανισμού που κατευθύνει τις πράξεις μας. Ένα από τα γρανάζια του μηχανισμού αυτού είναι η πεποίθηση ότι, εκτός από λίγες εξαιρέσεις, είμαστε κύριοι των πράξεών μας. [...]

  [...] Η ακατανοησία αναπαράγεται απ’ όλους τους θεσμούς και μεταδίδεται από πάνω προς τα κάτω. [...]

  [...] Για να διατηρηθεί η αδικία, είναι απαραίτητο να υπάρχει ένας ελάχιστος βαθμός εμπιστοσύνης. [...]

  [...] Όταν σβήνει το φως της σκέψης, γεννιέται μια συνήθεια. [...]

[...] Εάν η ιδέα της Ελευθερίας αφυπνιστεί στον άνθρωπο, τότε οι Ελεύθεροι θα απελευθερώνουν τον εαυτό τους εις τον αιώνα τον άπαντα. Εάν όμως, αντιθέτως, δημιουργούν απλώς μορφωμένους ανθρώπους, τότε αυτοί αενάως θα προσαρμόζονται στις περιστάσεις με τον πλέον καλλιεργημένο και εκλεπτυσμένο τρόπο, εκφυλιζόμενοι σε δούλους με υποταγμένη ψυχή. [...]

[...] Όποιος είναι ολοκληρωμένος άνθρωπος, δεν έχει ανάγκη να γίνει εξουσία. [...]

[...] Η Γνώση πρέπει να πεθάνει για να αναστηθεί πάλι ως Βούληση, καθημερινώς αναδημιουργούμενη ως ελεύθερο Άτομο.