Ενημέρωση -κείμενο από τις παρεμβάσεις για την υπεράσπιση των καταλήψεων Τερμίτα και Liberta

Τον τελευταίο καιρό δημοσιεύματα σε τοπικές φυλλάδες αναφέρουν πως το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας αιτείται δάνειο 50.000.000 ευρώ από την Ευρωπαική Τράπεζα Επενδύσεων, για την ανέγερση 2 κτιρίων στο χώρο που βρίσκονται η κατάληψη Τερμίτα και η κατάληψη Liberta. Παρακάτω παραθέτουμε τα κείμενα των 2 συλλογικοτήτων που εξηγούν πιο αναλυτικά τα δεδομένα αυτά.

Σήμερα στις 12.00 έγινε παρέμβαση στο γραφείο του πρύτανη, με συνθήματα υπερ των καταλήψεων, και πανό που έλεγε "Πρυτανικές αρχές, μπάτσοι, φασίστες, εργολάβοι, κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις". Μετά από 10 λεπτά εμφανίστηκε ο πρύτανης Πετράκος Γεώργιος, γνωστό λαμόγιο του εκσυγχρονισμού, της "ανάπτυξης", της επιχειρηματικότητας και όλων των ωραίων τρόπων για την υποβάθμιση των ζωών μας. Μας επιβεβαίωσε απροκάλυπτα τα σχέδια του πανεπιστημίου, επικυρώνοντας κι από τη μεριά του ότι ανοίγει ένας πόλεμος. 

 ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ, ΝΑ ΜΑΤΑΙΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ, ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΤΟΝ ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ

Θα ακολουθήσουν ένα κείμενο της Τερμίτας που απευθύνεται στις πρυτανικές αρχές και όλους τους παρατρεχάμενους, ένα δισέλιδο της Τερμίτας που εξηγεί αναλυτικά τι στεγάζει αυτός ο χώρος, και τι είναι το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ΑΕ, και ένα κείμενο της Liberta.

Ακολουθούν τα κείμενα της Κατάληψης Τερμίτα και Liberta :

 

 

Kατάληψη Τερμίτα

Σύμφωνα με πληροφορίες τοπικών φυλλάδων (εφημερίδα Θεσσαλία, κλπ), το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας αιτείται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων δάνειο ύψους 50.000.000 Ε για την ανέγερση δύο κτιρίων σε ένα οικοδομικό τετράγωνο έκτασης 11 στρεμμάτων στην συνοικία των Παλαιών στο Βόλο. Αυτό που 'ξεχνάει' να αναφέρει ο συντάκτης είναι ότι ο συγκεκριμένος χώρος έχει και πολύ συγκεκριμένα ονόματα και λειτουργίες: είναι η Κατάληψη Τερμίτα και το κατειλημμένο στέκι της αυτοργανωμένης αθλητικής ομάδας Liberta. Αυτό που δηλαδή περνάνε με ψιλά γράμματα, είναι ότι η Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ΑΕ βάζει στο μάτι προς καταστολή και αξιοποίηση ζωντανές κοινότητες που εδώ και χρόνια λειτουργούν εκεί, και όχι μερικά ντουβάρια.

Από την πλευρά μας, το αντιλαμβανόμαστε σαν κήρυξη πολέμου, και οφείλουμε μερικές εξηγήσεις για το τί ακριβώς είμαστε εμείς, και τι είναι ο λύκος με μανδύα προβάτου που λέγεται πανεπιστήμιο. Κι αυτό για να καταστεί σαφής ο ρόλος που βαράει η κάθε πλευρά σε αυτή τη διαμάχη, που χωρίς να υπολογίζει που θα φτάσει ξεκίνησε ο πρύτανης Πετράκος και το Γραφείο Αξιοποίησης της Ακίνητης Περιουσίας του ΠΘ.

ΠΕΣ ΟΤΙ ΘΕΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ΜΑ ΛΕΓΕ ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ: ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΕΡΜΙΤΑ

Ο καλύτερος τρόπος για να πολεμήσεις τον αντίπαλο σου είναι να αρνηθείς την ύπαρξη του και την ταυτότητα του. Όταν αυτό είναι αδύνατο, όπως θα συνειδητοποιήσει σύντομα ο Πετράκος και η παρέα του, η λύση είναι η λάσπη και οι συκοφαντίες τις οποίες αναμένουμε. Ενάντια σε ότι είναι πιθανό να ακουστεί, προτείνουμε σε όποιον/α θέλει να γνωρίσει τι είμαστε να διαβάσει τα κείμενά μας (όπως και το παρόν), ή ακόμη καλύτερα να περάσει μια βόλτα από την οδό Κιλκίς 7. Δεν δαγκώνουμε αδιακρίτως.

Η Τερμίτα λοιπόν, είναι από το 2011 μέχρι σήμερα μια κατάληψη για την στέγαση των αναγκών και των επιθυμιών μας. Σύμφωνα με τους καθιερωμένους καταληψιακούς όρους είναι και κατάληψη στέγης, αλλά και ανοικτός αυτοοργανωμένος χώρος όπου διοργανώνονται εκδηλώσεις, συζητήσεις, φεστιβάλ, συναυλίες, συνελεύσεις κ.ο.κ. Τα παραπάνω, φυσικά, κινούνται στο πεδίο της αντίστασης σε κάθε μορφή εξουσίας, της αυτοοργάνωσης κάθε πτυχής της καθημερινής ζωής, με την ομορφιά της αναρχίας παρά με την βαρεμάρα των ακαδημαϊκών κύκλων.

Η κύρια ζωντανή σφαίρα είναι αυτές/αυτοί που μένουν στο σπίτι. Το σπίτι αυτό έχει φιλοξενήσει έναν πλούτο ταυτοτήτων, από αυτές που περισσεύουν και ενοχλούν την ελλάδα, την ορθοδοξία, την πατριαρχία, τον καπιταλισμό και τον γενικευμένο κομφορμισμό. Έχουμε συγκατοικήσει μετανάστες, εργαζόμενες, άνεργοι, έκφυλες, φεμινιστές, αναρχικές, αντιφασίστες, τρελοί, σκύλες, γάτοι, όχι με αυστηρό ταυτοτικό διαχωρισμό, και γενικά το πείραμα σύνδεσής μας πάει καλά. Η εσωτερική ζωή του σπιτιού δεν είναι ξέχωρη από την πολιτική στάση της κατάληψης. Εκεί δοκιμάζονται στην πράξη οι συντροφικές σχέσεις, η αντι-ιεραρχία και η αποδόμηση των κυρίαρχων σχέσεων εκμετάλλευσης. Επίσης, από μόνη της η επιλογή να απαλλαγείς από το ενοίκιο και λοιπά πάγια έξοδα, αποτελεί απαλλοτρίωση χώρου και χρόνου από το κεφάλαιο και μια μερική απεξάρτηση από την αλλοτριωμένη εργασία.

Πέρα από στέγη αναγκών και επιθυμιών, η Τερμίτα είναι ορμητήριο αρνήσεων στη βαρβαρότητα του εξουσιαστικού κόσμου, και χώρος αυτοθεσμίσεων στο βαθμό που κάθε φορά παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Στο χώρο αυτό έχουμε συζητήσει την στάση μας απέναντι σε πολλά ζητήματα που είτε είναι ορατά στον κυρίαρχο δημόσιο λόγο, είτε παρουσιάζονται αλλοιωμένα απο τους φακούς του θεάματος και των ΜΜΕ ( ο πόλεμος και ο μιλιταρισμός, η πολιτική γύρω απο την διατροφή και την εκμετάλλευση φύσης και ζώων, ο φασισμός, η ψυχική υγεία και ψυχιατρική καταστολή, η έμφυλη βία και η κακοποίηση, οι φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, η υποτίμηση της εργασίας και ο ταξικός ανταγωνισμός, κλπ.)

Εκεί που το πανεπιστήμιο μπορεί να προσφέρει μόνο μια απατηλή κριτική της υπάρχουσας κοινωνίας, μια κατάληψη είναι ένα εργαλείο – πείραμα για την ανατροπή της στην πράξη

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ Α.Ε

Φανταζόμαστε ότι πολλοί θα σκεφτούν πως βάζουμε το ατομικό μας συμφέρον πάνω από το συμφέρον εκατοντάδων φοιτητών/τριών. Αυτό στηρίζεται σε μια λογική που εκλαμβάνει το πανεπιστήμιο σαν μια δομή πρόνοιας/προνοιακού κράτους, θεωρεί την επιστήμη ουδέτερη στην σαπίλα που επικρατεί στον κόσμο. Εμείς πάλι βλέπουμε σε αυτά τα ιδρύματα έναν στυλοβάτη της εξαθλίωσης, της κυρίαρχης βίας και του ελέγχου, που γνωρίζει όμως να καμουφλάρεται καλά.

 

α) το πανεπιστήμιο στελεχώνει την παραγωγή

 

Κατ’ αρχήν, η σχέση πανεπιστημίου – φοιτητών/τριών είναι ξεκάθαρα σχέση πελατειακή. Το γεγονός πως είναι ακόμα δωρεάν ( όχι και τόσο δωρεάν πια!) δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει ίδιον όφελος από την πλευρά του κράτους. Οι απόφοιτοι/τες κατά κύριο λόγο είναι οι αυριανές εργάτριες, προσαρμοσμένες αρκετά καλά να ανέχονται την εντατικοποίηση και την υποτίμηση μέσα από την προσομοίωση των αμφιθεάτρων. Και μια μικρή μειοψηφία, αυτή της αφρόκρεμας των πειθαρχημένων προορίζεται για θέσεις δύναμης και κύρους. Η δια βίου-μάθηση είναι ο πανικός που βιώνουμε για να βρούμε ψιλοδουλειά. Έτσι λοιπόν λέμε: σκατά στη δουλειά, στην παραγωγή και τον manager της, το πανεπιστήμιο.

β) το πανεπιστήμιο είναι μια εταιρία έντασης γνώσης

Στο σύγχρονο κόσμο, η επιστήμη και η τεχνολογία ορίζουν τους κανόνες σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Και φυσικά, αυτός που ελέγχει φροντίζει αυτοί οι κανόνες να τον εξυπηρετούν. Σε μια κοινωνία δομημένη πάνω στα προνόμια, αυτό ο κάποιος είναι προφανώς οι προνομιούχες τάξεις και ταυτότητες. Η πρόοδος της επιστήμης δεν είναι ούτε θετική ούτε ουδέτερη απέναντι στις ζωές μας. Αυτή η ψευδαίσθηση πέθανε μαζί με τον Διαφωτισμό στα εργαστήρια των ναζί στο Β'ΠΠ, στη Χιροσίμα, στους νέους πολέμους, στην καταστροφή της φύσης, στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, στις θερμικές κάμερες στα σύνορα και ο κατάλογος δεν τελειώνει.

Στην εποχή της πληροφορίας, οι πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις δεν είναι οι έντασης παραγωγής, αλλά οι επιχειρήσεις έντασης γνώσης. Και αν δεν έχουν τα πανεπιστημιακά ιδρύματα αυτό το ρόλο, τότε ποιος τον έχει; Τα πανεπιστήμια είναι τα νευραλγικά κέντρα του σημερινού καπιταλισμού, και είναι να απορεί κανείς γιατί τα έχουμε στο απυρόβλητο ακόμη.

Ειδικότερα για το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Α.Ε, δεν θα δυσκολευτεί κανείς/καμιά να επιβεβαιώσει όλα τα παραπάνω. Εκμετάλλευση της εργασίας φοιτητών/φοιτητριών σε εργαστήρια, για έρευνες που χρηματοδοτούν εταιρίες (αλλά και άλλοι κοινωφελείς οργανισμοί όπως ο στρατός) και τα αποτελέσματα των οποίων χρησιμοποιούν κατά το δικό τους όφελος. Ακόμη και μέσα από τον αφομοιωμένο εναλλακτισμό που συναντά κανείς σε τμήματα Αρχιτεκτονικής, Ανθρωπολογίας, Παιδαγωγικό κλπ., με τον πλουραλιστικό τους λόγο περί διαφορετικότητας, σεβασμού, δικαιωμάτων, είναι αναγνωρίσιμο το άλλοθι προοδευτικότητας που αποκτά έτσι αυτό το στρατηγείο των αφεντικών που λέγεται ΠΘ Α.Ε

Η αξιοποίηση που αναζητά η Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ΑΕ πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ως πόλος οικονομικής ανάπτυξης. Είναι ένας πόρος που θα λειτουργήσει βοηθητικά στις τσέπες κάποιων ''υπευθύνων'' θέσεων και ένας πόρος μεταγενέστερης εκμετάλλευσης από το τοπικό κεφάλαιο. Μια στρατηγική που στόχο έχει την εκμετάλλευση της υποβαθμισμένης αξίας της γης, ώστε να αποκτήσει μια προστιθέμενη αξία και περαιτέρω κίνητρα ανοικοδόμησης στο βωμό της αναβαθμισμένης εικόνας στον πολιτιστικό χάρτη στην πόλη του Βόλου.

Έτσι, τον επερχόμενο εξευγενισμό της περιοχής τον βλέπουμε σαν μια συνολικότερη τριγωνική σχέση, επενδυτές (Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων)-ειδικοί/επιστήμονες (Εταιρία αξιοποίησης πανεπιστημίου)-κυβέρνηση. Εφαρμόζοντας την εξουσία του σχεδιασμού με την βοήθεια της καταστολής σε κάθε μήκος και πλάτος της γης, από τις φαβέλες της βραζιλίας ως το κέντρο της Αθήνας, και όλα αυτά για την κερδοσκοπία του πανεπιστημίου πάνω στην παραγωγή πειθήνιων ανθρώπων, για την κερδοσκοπία των εμπλεκόμενων κατασκευαστών και επενδυτών, για την κερδοσκοπία του κεφαλαίου πάνω στη γη.

Εμείς οι ανεπιθύμητοι και οι απείθαρχες αυτού του χώρου, είμαστε εδώ για να σαμποτάρουμε τα σχέδια σας για αξιοποίηση, ανάπλαση και εξευγενισμό.

Κλείνοντας, θέλουμε να γνωστοποιήσουμε προς όλες τις κατευθύνσεις (φιλικές, συντροφικές, εχθρικές) ότι ξεκινάμε έναν αγώνα για την ακύρωση των σχεδίων του πανεπιστημίου. Στα πλαίσια αυτού του αγώνα, κλείνουμε το μάτι σε όσους/όσες αισθάνονται την Κατάληψη Τερμίτα και δικό τους σπίτι, όσο μακριά κι αν βρίσκονται, και με όποιον τρόπο επιλέξουν να το εκφράσουν.

 ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΣΑΣ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ

 ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΕΡΜΙΤΑ

Κείμενο της αυτοοργανωμένης ομάδας και κατειλημμένου στεκιού  Liberta :

 

ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΛΑΧΑΝΑ-ΑΛΜΥΡΟΥ

Κατάλοιπο της πάλαι ποτέ οικονομικής ανάπτυξης του Βόλου, με εγκαταλειμένα εργοτάξια, εργατικούς κοιτώνες και αποθήκες, να θυμίζουν μια πραγματικότητα περασμένη.

Σε αυτό το οικονομικά ανενεργό και κοινωνικά νεκρό κομμάτι της πόλης, επιλέγουμε συνειδητά τη δημιουργία του στεκιού liberta, μετά από κατάληψη του χώρου, συστεγαζόμενοι και με άλλες συλλογικότητες.

Διαρκής επιδίωξή μας είναι η επανανοηματοδότηση του χώρου, μετατρέποντάς τον από περιθωριακό απομεινάρι ενός ένδοξου παρελθόντος, σε ένα ζωντανό πυρήνα παραγωγής ιδεών και κουλτούρας, μέσα από αντιιεραρχικές, αντιεμπορευματικές δομές, σεβόμενοι πάντα τη διαφορετικότητα του καθενός.

Το είδος των δράσεών μας καθορίζεται από τη συνέλευση, στην οποία εκφράζουμε τις επιθυμίες μας ανοιχτά, συζητάμε και συνδιαμορφώνουμε, με βάση τις παραπάνω αρχές, μακριά από λογικές κερδοσκοπίας. Τέτοιες δράσεις αποτελούν οι συλλογικές κουζίνες, η συγκέντρωση τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης για πρόσφυγες ή η οργάνωση δραστηριοτήτων που συμμετέχουν κι οι ίδιοι, οι συναυλίες, οι προβολές, τα καφενεία-συζητήσεις ποικίλων θεμάτων, οι αθλητικές δραστηριότητες, αλλά και η καθαριότητα-συντήρηση του υπάρχοντος χώρου.

Σίγουρα, ο συγκεκριμένος τρόπος λειτουργίας του χώρου δεν αναγνωρίζεται ως χώρος μόρφωσης από το υπάρχον σύστημα, αφού δεν προσαρμόζεται στις επιταγές της καπιταλιστικής οικονομίας ούτε ακολουθεί τις εκπαιδευτικές μεθόδους του υπουργείου παιδείας.

Έτσι, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ως τοπικός φορέας ανάπτυξης και ιδιοκτήτης του οικοπέδου, θέλοντας να προσδώσει κι άλλη αίγλη στο Μονακό της Ελλάδας ευελπιστεί να δημιουργήσει ένα ακόμη πανεπιστημιακό campus, προσθέτοντας από τη μια κι άλλα εξειδικευμένα γρανάζια στο παρόν οικονομικό σύστημα και συντελώντας, από την άλλη, στην εκκαθάριση των νοσηρών και αντικοινωνικών καταληψιών.

Τα μεγαλεπήβολα και μάλλον ουτοπικά σχέδια για πιθανή ανέγερση πολυώροφων πανεπιστημιακών κτιρίων ή υπόγειων θέσεων στάθμευσης κ.ο.κ. στο συγκεκριμένο οικόπεδο, εδραιωμένα στο επικοινωνιακό δίλημμα εκπαίδευση-ανάπτυξη vs κατάληψη-λουμπεναλισμός, μοιάζει να επαναλαμβάνουν τη συνήθη πορεία τόσων άλλων αναπτυξιακών έργων που προάγουν, δήθεν, τον πολιτισμό και την παιδεία, με τις επενδύσεις, ωστόσο, να ναυαγοὐν καταλήγοντας σε "άγνωστες" τσέπες.

Κ.κ. θεματοφύλακες της "μόρφωσης", κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις και τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους.

 

Κατάληψη LIBERTA, Οκτώβρης 2016