Τo σκιάχτρο που ήθελε να ταξιδέψει - Hubert Ben Kemoun

[...] μια φιγούρα παράξενη μονάχη στέκει σαν αφημένη εκεί και ξεχασμένη [...]

[...] Το "πάντα" προφανώς δεν έχει βάση, μα τόσος καιρό που 'χει περάσει σαν αιωνιότητα φαντάζει [...]

[...] Κείνη τη νύχτα τα πουλιά σύσκεψη έχουνε σημαντική. Συζητάνε μέχρι την ανατολή και παίρνουν την απόφασή τους. [...]

[...] Ώσπου, ξαφνικά, τη βλέπει από ψηλά [...]

[...] Μα αυτό το "πάντα" τώρα πια πολύ αξίζει [...]