Wilhelm Reich - Η εισβολή της σεξουαλικής ηθικής

[...] Η ηθική είναι κάθε φορά ένα ερχόμενο και απερχόμενο κοινωνικό προϊόν και μέσα στα πλαίσια του ταξικού κράτους βρίσκεται στην υπηρεσία της άρχουσας τάξης. [...]

[...] η απαγόρευση της αιμομιξίας είναι στον πρωτόγονο τελείως συνειδητή και δεν χρειάζεται να απωθηθεί, γιατί ο πόθος της αιμομιξίας δεν ξεχωρίζει ιδιαίτερα από τους άλλους, εφ' όσον αυτοί ικανοποιούνται. [...]

[...] στην πατριαρχική (φεουδαρχική και αστική) κοινωνία η αυταρχική καταπίεση του παιδιού χρησιμεύει στη σκόπιμη δημιουργία μιας τάξης υποτελών, που να αντιστοιχεί στην ίδια την οργάνωση της κοινωνίας, η οποία κατ΄αυτόν τον τρόπο αυτοαναπαράγεται συνεχώς μέσα στη δομή των παιδικών χαρακτήρων. [...]

[...] Οι δικές μας σεξουαλικές γιορτές τελειώνουν με τη δυσθυμία της ανεκπλήρωτης προσδοκίας για σεξουαλική ικανοποίηση, μιας προσδοκίας που συγκαλύπτει τον ίδιο τον εαυτό της και τη σκεπάζει η αστική υποκρισία και "εντιμότης" [...]

[...] η σεξουαλική ηθική διαπαιδαγώγηση μπήκε στην ιστορία και εξελίχθηκε μόνον αφ' ότου ο άνθρωπος άρχισε να ενδιαφέρεται για την ιδιοκτησία [...]

[...] η ιδιοκτησία μεταβιβάζεται με τη βοήθεια γενετήσιων συμφερόντων.  [...]

[...] Για την καπιταλιστική κοινωνία ισχύει ότι επιβάλλει στην πλειονότητα των μελών της να ζουν μέσα σε μια άτακτη και ασύμφορη οικονομία διατροφής, αλλά επίσης και σε μια ασύμφορη σεξουαλική οικονομία. [...]

[...] η κατά καιρούς σεξουαλική τάξη πραγμάτων είχε μεγάλη επίδραση στην εξέλιξη της κοινωνίας και ιδίως στην πνευματική της παραγωγή, εντούτοις αυτή η ίδια ήταν πάντα το αποτέλεσμα μιας ορισμένης κοινωνικής ρύθμισης της παραγωγής και κατανομής των ειδών διατροφής. [...]

[...] διάκριση μεταξύ παραγωγής και αναπαραγωγής της ηθικής. Η πρώτη συντελείται μέσα στη δεσπόζουσα ομάδα σαν "πολιτιστική" απαίτηση, η δεύτερη μέσα σ' όλα τα κοινωνικά άτομα σαν ατομική ηθική. [...]

[...] ο υφιστάμενος την εκμετάλλευση εγκρίνει ο ίδιος την οικονομική τάξη των πραγμάτων, που εγγυάται την εκμετάλλευσή του. Ο σεξουαλικά καταπιεζόμενος επικροτεί ο ίδιος την σεξουαλική τάξη πραγμάτων που περιορίζει την ικανοποίησή του και τον κάνει άρρωστο, αμύνεται δε συναισθηματικά κατά μιας άλλης τάξης που θα ανταποκρινόταν στις ανάγκες του. [...]