Η τύφλωση ενός αγωνιστή και η υποκρισία.... Του Παναγιώτη Παπαδόπουλου (Κάιν)*

«(...) Το πρωί θα βρούμε κι άλλους. Θα έρχονται απ’ τον ορίζοντα, τις πόλεις, την θάλασσα. Θα πλησιάσουμε. Θ’ αρχίσουμε πάλι. Να μια φωτεινή σκέψη! Οι άλλοι! Οι “σαν κι εμάς”...»
Οδυσσέας Ιωάννου

Αλήθεια, πώς είναι η υπόλοιπη ζωή χωρίς μάτι, με τη μισή σου όραση βγαλμένη με Βία από μια Βία που «καταδικάζει τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται», χωρίς ποτέ όμως να καταδικάζει τη βασανιστικά ατέλειωτη Βία τη δική της, που με «σάλτο μορτάλε» ρίχνει την κοινωνία απ’ τούς ορόφους μιας ζωής στενής, ανυπόφορης και άσχημης;

● Αλήθεια, πώς είναι να μην έχεις πλέον το ένα σου μάτι από το «κανονάκι» τής σχολής Μελίστα και Κορκονέα (και βέβαια δεν είναι όλοι στην αστυνομία τής ίδιας «σχολής» και φασίστες) σε ευθεία βολή, στοχευμένα πάνω στο πλήθος, το βράδυ στις 18.9.2013 που διαδήλωνες στο Κερατσίνι για την πολιτική δολοφονία του Παύλου Φύσσα από το μαχαίρι ενός σφαγέα τής Μαύρης Αυγής; Πού βρίσκεις αντοχές τρέχοντας με αφόρητους πόνους στους διαδρόμους του «Τζανείου» με το μάτι στα χέρια σου και γύρω σου άλλοι 31 τραυματίες με σπασμένα κεφάλια στα επείγοντα;

● Αλήθεια, πώς κρύβεται η Βία τού «συνταγματικού τόξου», της «δημοκρατίας πού δεν εκδικείται», η καρακοσμάρα και η ελαφρότητα των «προοδευτικών» γραφιάδων και τού καλλιτεχνικού - διανοούμενου (;) καφενέ που σαπίζουν ρεμβάζοντας «ήρεμα κι απλά» πάνω από τα λουτρά της Κρατικής Βίας, βουβοί, ασάλευτοι και αμέτοχοι;

● Αλήθεια, πώς λέγεται το γεμάτο υποκρισία δάκρυ συγκίνησης, η επιλεκτική όραση και το ενδιαφέρον που εξαντλείται στην ανθρώπινη (πράγματι) πάντα πλευρά του υπαρκτού κινδύνου για την όραση στο δεξί μάτι του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ενώ για τη διάλυση του δεξιού ματιού ενός διαδηλωτή οι κάμερες, τα μάτια και τα μολύβια κοιτάζουν βουβά προς τα κάτω, εδώ και σχεδόν ενάμιση μήνα;

Γαβριήλ Α., αναρχικός αγωνιστής για την κοινωνική απελευθέρωση από τη φρίκη ενός Μέλλοντος - Φυλακής και Δουλείας, όπου τα πάντα θα τα σκεπάζει η φοβέρα του εκφασισμού και τού βιασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας!
Από τις 18.9.2013 τυφλός στο δεξί του μάτι και ένα (ακόμη) πολιτικό έγκλημα χωρίς τιμωρία...

Κρατήστε στα ορθάνοιχτα μάτια σας, της δικής σας πραγματικής Δημοκρατίας και Ευαισθησίας, την εικόνα ενός ματιού που χύνεται στην άσφαλτο από τα νόμιμα τάγματα εφόδου της ολιγαρχίας που με τον παραλογισμό και την αλαζονεία της λειτουργεί ως προθάλαμος του ναζισμού, ενός νέου 1967 και μιας νέας αντικομμουνιστικής, σκοταδιστικής και μετεμφυλιακής εποχής Τεράτων

● που αναζητεί «θεωρίες των άκρων» για να «ξεπλυθεί» στις οθόνες ως «εγγυήτρια δημοκρατίας, σταθερότητας και ομαλότητας»,

● που έχει ως σήμα και ταυτότητα κρότου - λάμψης και δακρυγόνα σε ευθεία βολή αδειάζοντας την κοινωνία από δικαιώματα, εργασία, δημόσια υγεία, παιδεία, ευκαιρίες, όνειρα και πολιτισμό.

Πόση ακόμη νομιμοποίηση και θεσμοποίηση της Πολιτικής Βίας από το πλέον παρακμιακό ψευτοπατριωτικό κυβερνητικό μόρφωμα (που έχει υποχωρήσει στο χαμηλότερο επίπεδο ποιότητας και ήθους της αστικής κοινοβουλευτικής πολιτικής τάξης της μεταχουντικής Ελλάδας) μπορούν να αντέξουν τα μάτια όλων μας μπροστά στην παρέλαση τρομοκρατίας και βιολαγνείας του «Κράτους Δικαίου»;

Τα βασανιστήρια και η φασιστικού τύπου μεταχείριση στο «τέμπλο δημοκρατίας» της Γενικής Ασφάλειας συλληφθέντων αντιφασιστών - αναρχικών.

● Η σωματική διαπόμπευση και προσβολή (και όχι μόνο) της Φαίης Μέγερ και τού Δημοσθένη Παπαδάτου από την «αντιτρομοκρατική» υπηρεσία.

● Ο ξυλοδαρμός των 4 συλληφθέντων για τη ληστεία στην Τράπεζα του Βελβεντού Κοζάνης.

● Τού διαδηλωτή Γιάννη Καυκά που έδωσε μάχη για μέρες στην εντατική μετά τον ξυλοδαρμό του από τα ΜΑΤ στις 11.5.2011.

● Η άγρια αστυνομική καταδίωξη και καταστολή στον πεζόδρομο της Αρεοπαγίτου στις 10.7.2013 της διαδήλωσης για τον απεργό πείνας Κ. Σακκά.

● Με κάταγμα κρανίου και θλάση εγκεφάλου από τα ΜΑΤ ο φωτορεπόρτερ Μάριος Λώλος στις 5.4.2012.

● Με ρήξη τυμπάνου στο δεξί αυτί η Μαρία Κασόλα από κρότου - λάμψης στις 6.5.2010.

● Το ίδιο ο διαδηλωτής Παναγιώτης Σάμιος, ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος έχασε όλη την ακοή του στις 15.6.2011, ο Θοδωρής Παναγιωτίδης πάλι με προβλήματα ακοής από ρίψη κρότου - λάμψης τον Φεβρουάριο τού 2009 σε διαδήλωση κατοίκων των Πατησίων έξω από το δημαρχείο Αθήνας και άλλοι πολλοί, που πλήρωσαν με σημαντικές βλάβες της υγείας τους τη συμμετοχή τους σε λαϊκές κινητοποιήσεις.

Τώρα ο Γαβριήλ Α., σε χειρότερη θέση από τα άλλα θύματα της αστυνομικής κτηνωδίας, χωρίς το ένα του μάτι και μια υπόθεση που έπρεπε να είναι στην κορυφή της πολιτικής ανάδειξης και καταγγελίας, να βρίσκεται προκλητικά έξω από την «ατζέντα της επικαιρότητας», στη σύμφωνη συνένοχη σιωπή που συνδέει Κατεχάκη, Μαξίμου, Ιπποκράτους και τηλεοπτική αγορά...

Μένει μόνο σε εμάς, που είμαστε έξω απ’ τον κύκλο αυτής τής σιωπής, να στηρίξουμε τον Γαβριήλ Α. Άλλους εκτός από εμάς ο αδερφός μας δεν έχει για να προβάλουμε το θέμα του και να τον στηρίξουμε οικονομικά και ψυχολογικά!

Σύντροφε / συντρόφισσα, στην καθημερινή εξαθλίωση και καταπίεση μπορεί να διαφωνείς μαζί μου σε όλα, μπορεί οι «μορφωμένοι δάσκαλοι» της εξουσίας να σε έχουν «διδάξει» πως είμαι εγώ ο «εσωτερικός εχθρός» σου, ο «τρομοκράτης», ο «εμπρηστής της Μαρφίν», ο «μπαχαλάκιας», το «άλλο άκρο».

Μπορεί με τα λάθη μου, από πολιτικό ναρκισσισμό και εγωκεντρισμό, να «βοήθησα» κι εγώ να είσαι απέναντί μου κι όχι δίπλα μου. Δεν γίνεται όμως το μάτι ενός ανθρώπου, που χάθηκε από τέτοιας μορφής φασιστική Βία, να μην μας ενώνει, έστω αυτό...

Αυτός ο αγώνας είναι για τα μάτια των δικών μας παιδιών, για να συνεχίσουν να είναι στη θέση τους κοιτάζοντας τον ουρανό και το φως ενός καλύτερου κόσμου, εκεί όπου τα μάτια δεν θα κινδυνεύουν από τις βολές της εξουσιαστικής βαρβαρότητας και του ολοκληρωτισμού του Κέρδους. Τη Ζωή που δεν θα είναι μια «επιχείρηση σκούπα» για τη «σωτηρία» μιας απάνθρωπης και αντικοινωνικής οικονομικής αταξίας και ανομίας.

Ο Γαβριήλ Α., όλα αυτά τα χρόνια, δραστηριοποιήθηκε στον δρόμο και έκανε πράξη κάθε στιγμή τις ιδέες του και την αγάπη του για τον άνθρωπο και την αξία της ζωής.

Νύχτα - μέρα για τους πεινασμένους, τους άστεγους, τους πεσμένους, τους αποκλεισμένους, τους «αριθμούς» που καταρρέουν κάτω από τη Βία «της αναδιάρθρωσης της χώρας και των μεταρρυθμίσεων που πρέπει να γίνουν», όσα θύματα και «παράπλευρες απώλειες» κι αν αφήσουν πίσω τους...

Ο Γαβριήλ Α., έχει ανάγκη την αλληλεγγύη μας, τώρα που οι γιατροί προσπαθούν να σώσουν ό,τι μπορούν «αν σώζεται» κι έχει μπροστά του να αντιμετωπίσει πολυδάπανη χειρουργική περιπέτεια, φαρμακευτική αγωγή και νοσηλευτικά έξοδα...

Τα μάτια τα δικά μας καλούνται να δείξουν την αλληλεγγύη μας, στο ελάχιστο πού μπορούμε να κάνουμε...

(Λογαριασμός οικονομικής ενίσχυσης Alpha Bank: 209-00-2340003387, Γαβριηλ Α.)

Κουτί οικονομικής ενίσχυσης: «Κοινωνικός Χώρος - Βοξ», Θεμιστοκλέους και Αραχώβης, Πλατεία Εξαρχείων].

* Ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος (Κάιν - erozer2000@yahoo.gr ) είναι μεμονωμένο άτομο από το Αναρχικό Κίνημα

Ακολουθεί επιστολή του Γαβριήλ Α. που έχασε την όραση από το ένα του μάτι μετά από ευθεία βολή κρότου λάμψης από ένστολο φασίστα στην μεγάλη αντιφασιστική πορεία στο Κερατσίνι.

«Καλημέρα σας σύντροφοι και φίλοι ,
δεν μπορώ να γράψω πολλά γιατί δεν βλέπω καλά , μπερδεύω τα κουμπιά και το μυαλό μου ακόμα βρίσκεται σε μια σχετική σύγχυση. ‘Ήθελα απλά να σας χαιρετίσω και να σας πω ότι το ηθικό είναι ανεβασμένο και ας λένε οι γιατροί ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ξανά δω από το ένα μάτι. Περιμένω ακόμα ένα τελευταίο χειρουργείο για να σώσουμε άπλα το όργανο τον βολβό δηλαδή ώστε να μη χρειαστεί να το αφαιρέσουμε και αυτό . Δεν με τρομάζει τίποτα , δεν με ρίχνει τίποτα και περιμένω πως και πως να κατέβω πάλι μαζί σας στους δρόμους της φωτιάς.

Με τη πρώτη ευκαιρία θα γράψω ένα κείμενο για τα γεγονότα και τις κοινωνικοπολιτικές μου θέσεις (δεν τις έκρυψα ποτέ) απλά λίγη υπομονή γιατί για μένα πλέον η γραφή είναι ( τουλάχιστον για τώρα ) υπερπροσπάθεια από πολλές απόψεις

Την αλληλεγγύη μου στις καταλήψεις-αυτοοργανωμένους χώρους και εγχειρήματα, σε όλες τις αναρχικές και αντιφασιστικές συλλογικότητες , στους συλληφθέντες μας και σε όλους τους εξεγερμένους αυτής της χώρας.

όταν έχουμε το κεφάλια μας ψηλά πάντα θα μας ρίχνουν μια σφαίρα, για να τα κατεβάζουμε, αν τα ξανασηκώσουμε έχουμε νικήσει !!!

Γαβριηλ Α»

Η επιστολη δημοσιευτηκε στις 30.9.13