Το τελεσίγραφο δεν είναι η έναρξη του πολέμου, είναι η υπενθύμιση πως ο πόλεμος μαίνεται! - Συνέλευση Αναρχικών για την Αλληλεγγύη Εντός & Εκτός των Τειχών

ΤΟ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ...

Στις 20/11/2019 το αγαπημένο παιδί της CIA και υπουργός δημόσιας τάξης Μιχ. Χρυσοχοΐδης ανήγγειλε πως δίνει διορία15 ημερών ώστε να «αυτό-εκκενωθούν» ή να περάσουν σε καθεστώς ιδιωτικής μίσθωσης οι καταλήψεις. Η κίνηση αυτήαποτελεί μια προσπάθεια συνέχειας και όξυνσης του οργανωμένου πολέμου που δέχεται το αναρχικό αντιεξουσιαστικό κίνημα εδώ και καιρό.Η τοποθέτηση του συγκεκριμένου (υπ)ανθρώπου στην συγκεκριμένη θέση προερχόμενος μάλιστα από άλλο κόμμα, μόνο τυχαί α δεν είναι. Το βιογραφικό του είναι πλούσιο σε αντεπαναστατικές- κατασταλτικές μεθόδους, βασανιστήρια, συκοφαντί-ες, σκευωρίες κ.α. σε πλήρη εναρμόνιση με στρατηγικές ξένων μυστικών υπηρεσιών (CIA, Scotland Yard κ.α.).Στη παρούσα φάση, η ακροδεξιά-νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της ΝΔ με μπροστάρη τον υπουργό τρομοκρατίας έχειεξαπολύσει ένα νέο κύμα καταστολής, επενδύοντας στο δόγμα «νόμος και τάξη». Εκκενώσεις καταλήψεων, παρακολουθή-σεις αγωνιστών, στρατιωτικοποίηση ολόκληρων περιοχών, κατάργηση του ασύλου και εισβολή μπάτσων σε πανεπιστήμια,αθρόες συλλήψεις, ξυλοδαρμοί και βασανιστήρια σε πορείες είναι μόνο μερικά από τα στιγμιότυπα της προσπάθειας τουκράτους για επιστροφή στην ομαλότητα που περνάει μέσα από το τσάκισμα του εσωτερικού εχθρού, δηλαδή οποιουδήποτεαντιστέκεται στην καπιταλιστική επέλαση της κυριαρχίας.Παράλληλα τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ διψώντας για περισσότερο αίμα στρώνουν το καλύτερο χαλί για την δημιουργίαενός καθεστώτος έκτακτης ανάγκης. Έτσι διατηρούν πιστά τον ρόλο τους ως απολογητές ενός σάπιου συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

...ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ ΠΩΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ

Διαχρονικά ο σκοπός της καταστολής ήταν και είναι να εκφοβίσει τα καταπιεζόμενα κομμάτια και να παραδειγματίσειόσους αγωνίζονται. Στην παρούσα συγκυρία, η όξυνση της καταστολής αλληλοτροφοδοτείται με την προσπάθεια ανάδειξηςρατσιστικών και κανιβαλίστικων αντανακλαστικών (μεταναστευτικό, μακεδονικό κλπ.). Έτσι η υπερπροβολή του δόγματος«νόμος και τάξη» από τα ΜΜΕ , λειτουργεί και αποπροσανατολιστικά όσον αφορά τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίαςκαι τις πολιτικές οικονομικής αφαίμαξης που προωθούνται από την ΝΔ. Με λίγα λόγια, συνεχίζεται με πιο επιταχυνόμενους ρυθμούς το νεοφιλελεύθερο μοντέλο διαχείρισης της κρίσης που ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και προηγούμενες κυβερνήσεις και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην φτώχεια και την εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερων κομματιών του πληθυσμού, την ίδια ώρα που οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι. Ιδιωτικοποιήσεις,εκποίηση και υποβάθμιση κοινωνικών αγαθών, περικοπές μισθών συντάξεων, ξεπούλημα δημόσιων εκτάσεων για καταστροφικά έργα ιδιωτικών εταιριών, καταστροφή του περιβάλλοντος στον βωμό του κέρδους κ.α. είναι απλά κομμάτια τουπολέμου που έχουν κηρύξει εδώ και καιρό οι κυρίαρχοι αυτού του κόσμου. Η «αριστεία» και η «κανονικότητα» τους είναι τακλειστά σύνορα, τα κλειστά στρατόπεδα, τα κλειστά μυαλά και μετά...θα έρθουν τα φουγάρα.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ

Είμαστε εμείς που λέμε ότι ο αγώνας για ελευθερία δεν αρχίζει ούτε και σταματάει πουθενά. Αντικατοπτρίζεται στουςτρόπους με τους οποίους επικοινωνούμε και κοινωνικοποιούμαστε, στους τρόπους με τους οποίους εργαζόμαστε και φοι-τούμε. Είναι αυτός ο αγώνας που δεν κοιτάει σύνορα, έθνη, φύλα και φυλές. Είναι ενάντια στον ρατσισμό και την ξενοφοβία,την υποτίμηση ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι αυτός ο αγώνας που θέλει την γυναίκα ισότιμη με τον άντρα, τους μετανάστεςελευθέρους σαν τους γηγενείς. Είμαστε εμείς που θα αντισταθούμε σθεναρά σε οποιαδήποτε κατασταλτική επιχείρηση. Την «ανομία» ψάξτε την στιςτράπεζες, στο χρηματιστήριο, στο ποδόσφαιρο, στο οργανωμένο έγκλημα. Όχι στις καταλήψεις. Οι καταλήψεις είναι χώροι ελευθερίας, είναι η ελάχιστη διεκδίκηση αυτών που μας έχουν κλέψει. Των σπιτιών που πληρώνουμε λες και είναι χρυσός,των δημοσίων χώρων που είναι γεμάτοι με τραπεζοκαθίσματα και κάμερες, των δημόσιων εκτάσεων και υποδομών πουιδιωτικοποιούνται για την «ανάπτυξη» του real estate και των μεγαλοεπιχειρηματιών. Είναι εργαστήρια της αυτοοργάνωσηςκαι της συλλογικοποίησης. Αποτελούν αναχώματα ενάντια στον σεξισμό, τον ρατσισμό και τον εθνικισμό. Στους τοίχους τους είναι αποτυπωμένα τα όνειρα για μια καλύτερη ζωή, είναι γραμμένο ότι η ουτοπία είναι ο μόνος μας προορισμός.Στον ακήρυχτο «πόλεμο» που μαίνεται, έχουμε διαλέξει πλευρά. Αυτήν της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας. Το αίμα των καταπιεσμένων που συνεχώς χύνεται από τα κράτη δεν ξεπλένεται με τις Αύρες της αστυνομίας. Η μνήμη μας είναι όπλο ενάντια στην λήθη που θέλουν να μας επιβάλλουν. Δεν ξεχνάμε τους νεκρούς της τάξης μας, τους νεκρούς συναγωνιστές μας που έπεσαν πραγματώνοντας την ελευθερία.

Οι κοινωνικοί αγώνες δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι, είναι δίκαιοι και αναγκαίοι

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

«Στάχτη θα γίνεις κόσμε γερασμένε, σου είναι γραφτός ο δρόμος της συντριβής.Και δε μπορείς να μας λυγίσεις σκοτώνοντας τ’ αδέρφια μας της μάχης.Και να το ξέρεις, θα βγούμε νικητές, κι’ ας είν’ βαριές μας οι θυσίες»

Ναζίμ Χικμέτ

11 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ

Η κρατική δολοφονία του αναρχικού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια τον Δεκέμβρη του 2008 αποτέλεσε τοσπίρτο για την έναρξη μιας γενικευμένης κοινωνικής αναταραχής. Τα χρόνια λιτότητας, η παντελής αδιαφορία κυβερνήσεωνγια τις χαμηλά οικονομικές μάζες καθώς και τους νέους, οι μίζες, το ξέπλυμα δημόσιου χρήματος, η κρατική τρομοκρατία καιη αστυνομοκρατία όπλισαν το όπλο του μπάτσου Κορκονέα που δολοφόνησε εν ψυχρώ τον νεαρό Αλέξη.Η 6η Δεκέμβρη του 2008 αποτέλεσε το σημείο όπου συναντήθηκαν οι επιθυμίες και οι ανάγκες αυτών που λιποτακτούσαναπό τον έτοιμο, πλασαρισμένο και καλογυαλισμένο κόσμο, όπου οι πόλεμοι, οι δολοφονίες,η εκμετάλλευση, η κατάθλιψη καιτο άγχος της επιβίωσης κρύβονται πίσω από λέξεις όπως «ανάπτυξη». Αποτέλεσε το σημείο μηδέν για νέους, φοιτητές, εργα-ζόμενες, μαθητές, μετανάστες, άνεργους, γκέι, αναρχικούς, μάγισσες, βίγκαν φεμινίστριες, απλούς πολίτες που εξεγέρθηκανκαι βγήκαν στους δρόμους ώστε να ανταποδώσουν λίγη από την βία που τόσα χρόνια τα κράτη τους ασκούσαν.

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Έντεκα χρόνια μετά τον Δεκέμβρη του ‘08,τότε που η εξέγερση ήταν η ερώτηση και η απάντηση ταυτόχρονα. Η ερώτηση«τι κόσμο θέλουμε» και η απάντηση «αυτόν που φτιάχνουμε ήδη». Η ερώτηση «πώς» και η απάντηση «με καταλήψεις, οδο-μαχίες, συνελεύσεις, αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια». Ερώτηση «πότε» και η απάντηση «τώρα».Έντεκα χρόνια μετά, να βρούμε τα δικά μας σημεία χωρίς επιστροφή. Τα σημεία χωρίς επιστροφή, μακριά από την καθη-μερινή βαρβαρότητα του συστήματος. Τα σημεία όπου θα συναντηθούμε αυτοί και αυτές που δεν μένουμε αμέτοχοι απέναντιστη προσπάθεια εξόντωσης μας από το κράτος και τα αφεντικά, που επιλέγουμε τη ζωή κι όχι την επιβίωση. Τα σημεία όπουσυναντιούνται οι αγώνες ενάντια στις φυλακές ,ενάντια στους ξυλοδαρμούς των μεταναστ.ρι.ων, ενάντια στον εγκλεισμό τωνπροσφύγων. Το σημείο που λέει «ως εδώ».Όσο η πρόσβαση στην δημόσια υγεία και περίθαλψη είναι ταξική , όσο τα ανθρώπινα δικαιώματα κηρύσσονται παρά-νομα, όσο η επισφαλής εργασία γίνεται νόμος και τα αφεντικά και η κυριαρχία επιχειρούν να μας εξοντώσουν, θα είμαστεεδώ, ο ένας δίπλα στη άλλη να παλεύουμε για ότι μας ανήκει. Η καταστολή δείχνει τα ακονισμένα δόντια της σε όσους καιόσες εξεγείρονται για τα αυτονόητα. Ο αγώνας όμως συνεχίζεται δίχως τέλος και δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότεροαπό την ελευθερία.

Συνέλευση Αναρχικών για την αλληλεγγύη εντός και εκτός των τειχων,

Βόλος -Δεκέμβρης του 19.