Marquis De Sade - Η φιλοσοφία στο μπουντουάρ

[...] Ηδονιστές όλων των ηλικιών, όλων των φύλων, σε σας και μόνο προσφέρω αυτό το έργο· τραφείτε με τις αρχές του: ευνοούν τα πάθη σας, πάθη για τα οποία σας φοβερίζουν οι πεζοί ηθικολόγοι· πάθη που δεν είναι, ωστόσο, παρά τα μέσα που χρησιμοποιεί η Φύση για να οδηγήσει τον άνθρωπο προς τους σκοπούς που του προδιαγράφει· δώστε αυτί μονάχα σ' αυτές τις γλυκές παρορμήσεις, γιατί μόνο η δική τους φωνή μπορεί να σας οδηγήσει στην ευτυχία. [...]

[...] αν αποδειχθεί ότι αυτός ο Θεός, που οι ανόητοι θεωρούν σαν δημιουργό και κατασκευαστή όλων των γνωστών πραγμάτων, δεν είναι παρά το ne plus ultra της ανθρώπινης λογικής, δεν είναι παρά το φάντασμα που δημιουργείται από τη στιγμή που η λογική αυτή δεν μπορεί να προχωρήσει πιο πέρα· αν αποδειχθεί ότι η ύπαρξη αυτού του Θεού είναι αδύνατη κι ότι η Φύση, πάντα εν δράσει, πάντα κινούμενη, έχει από μόνη της αυτά που οι ηλίθιοι αρέσκονται ν' αποδίδουν στο Θεό· [...]

[...] Το βίτσιο του είναι να τον ρουφάνε σε συνδυασμό με το εξής ασυνήθιστο: καθώς διπλώνω πάνω του και του ρουφώ με πάθος το σπέρμα με τα μπούτια στο πρόσωπό του, πρέπει να αποπατώ στο στόμα του ... τα κατεβάζει όλα! [...]

[...] πως είναι δυνατό για ένα ειλικρινές άτομο να μη συντριβεί μέσα σε μια δολερή κοινωνία! [...]

[...] Άρα, ποιος μπορεί να φανταστεί, όσο κι αν εχθρεύεται την κοινή λογική, ότι είναι δυνατό να δημιουργήθηκε για το στρογγυλό πουλί μας μια ελλειπτική τρύπα; Στοχαστείτε αυτή τη δυσαναλογία και θα αντιληφθείτε αμέσως τις προθέσεις της Φύσης· βλέπετε πολύ καθαρά ότι οι συχνές θυσίες στην έλλειψη, αυξάνοντας την αναπαραγωγή, πράγμα που μόνο η ανεκτικότητά της επιτρέπει, θα την δυσαρεστούσαν στα σίγουρα. [...]

[...] είναι τεράστια απάτη αυτό το μεθύσι που μας κάνει να μη βλέπουμε πια, να μην υπάρχουμε παρά μόνο μέσω αυτού του αντικειμένου που λατρεύουμε παράλογα! [...]

[...] εφόσον η Φύση μας υπαγορεύει ελαττώματα και αρετές εξίσου, εξαιτίας της δομής του οργανισμού μας, ή, ακόμα πιο φυσιολογικά, εξαιτίας της ανάγκης που έχει η ίδια και για τα μεν και για τα δε, οι απαγορεύσεις της θα παρείχαν ένα πολύ αμφίβολο μέσο για να σταθμίσουμε τι είναι καλό και τι κακό. [...]

[...] Ο κόσμος, διαφωτισμένος σχετικά μ’ αυτή την αδυναμία που απαντά σ’ ελάχιστους ανθρώπους, αντιλαμβάνεται σήμερα βαθύτατα ότι ένα τέτοιο σφάλμα δεν μπορεί να είναι εγκληματικό κι ότι η Φύση, η οποία δίνει τόσο μικρή σημασία στο υγρό που τρέχει στα νεφρά μας, ελάχιστα μπορεί να ενοχληθεί με την εκλογή μας τη σχετική με το αν θα το αποθέσουμε σε τούτη ή σ’ εκείνη την οδό. [...]

[...] είναι δυνατό να συγκρίνουμε τις επιτρεπτές ηδονές μ’ αυτές που πέρα από τις πιο πικάντικες απολαύσεις, προσφέρουν και την ανεκτίμητη χαρά που προκύπτει από την διάρρηξη των κοινωνικών φραγμών και την παραβίαση όλων των νόμων; [...]

[...] Όσο αφορά τη μόρφωσή της, φαίνεται πως υπήρξε εξαιρετικά φτωχή, αφού υποχρεωθήκαμε να υποκαταστήσουμε όλες τις αρχές που βάλατε στο κεφάλι της· ούτε μια από αυτές δε βοηθούν την ευτυχία της, δεν υπάρχει ούτε μία ανάμεσά τους που να μην είναι παράλογη ή απατηλή. Της μιλήσατε για το Θεό σαν να υπήρχε τέτοιο πράγμα· για την αρετή σαν να ήταν αναγκαία· για τη θρησκεία σαν να ήταν οι θρησκείες κάτι παραπάνω από χονδροειδείς απάτες και εξόφθαλμες ηλιθιότητες· [...]