[Βόλος] Αναρχικό/Αντιεξουσιαστικό κάλεσμα για την αντιφασιστική πορεία 18/09

ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΛΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ , ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ !

Στις 18 Σεπτέμβρη συμπληρώνονται 4 χρόνια από την δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι. Μια δολοφονία αποτέλεσμα της διαχρονικής συνεργασίας μπάτσων και φασιστών απέναντι σε όποιον τολμά να αντιταχθεί  με οποιοδήποτε μέσο στον μονόλογο της κυριαρχίας. Πρόκειται για μια μαύρη επέτειο η οποία δεν πρέπει να ξεχνάτε, ως μια μέρα όπου τα σύγχρονα τάγματα εφόδου της Χ.Α.  άγγιξαν το ζενίθ της παρακρατικής τους δραστηριότητας, με τις πλάτες των Μ.Μ.Ε., των μπάτσων, των αστικών κομμάτων, την σιωπηλή ανοχή απογοητευμένων και παραιτημένων νοικοκυραίων και την παρότρυνση των ψηφοφόρων τους.

Εκείνο το βράδυ στο Κερατσίνι, τάγμα εφόδου της Χ.Α. σε συνεργασία με τις αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν στην περιοχή, δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα. Μια δολοφονία που ήρθε να προστεθεί δίπλα στις εκατοντάδες επιθέσεις που εξαπέλυαν τα θρασύδειλα παρακρατικά σκουπίδια την περίοδο εκείνη (δολοφονία Σαχτζαντ Λουκμαν, επίθεση σε εργάτες του ΠΑΜΕ, πογκρόμ μεταναστών κα). Μία περίοδο όπου η οικονομική κρίση μόλις είχε μπει για τα καλά , ανακατανέμοντας  στην ουσία βίαια και ταχύτατα τον κοινωνικό πλούτο προς τα πάνω . Το πολίτικο σύστημα που ήδη από το 2010 βρίσκονταν σε τέλμα δεν θα μπορούσε παρά να μην δημιουργήσει δικλίδες ασφάλειας και αποπροσανατολισμού των μαζών , ώστε να εντείνει τις κοινωνικές-ταξικές ανισότητες με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Πράγμα και το οποίο έγινε αποδεικνύοντας ακόμα μια φορά τον διαχρονικό ρόλο των φασιστών στην προστασία του συστήματος  εν αντιθέσει με τα όσα ευαγγελίζονται. Το σύνθημα:  όπου δεν φτάνει το κλομπ του μπάτσου, φτάνει το μαχαίρι του φασίστα είναι ενδεικτικό της περιόδου εκείνης καθώς στην τελική οι μονοί που κυνηγηθήκαν από τους αυτούς ήταν μετανάστες, αναρχικές, κομουνιστές, αντίφαδες και γενικά όσοι αγωνίζονται με ριζοσπαστικά μέσα για την ανατροπή του σάπιου συστήματος. Ενός συστήματος που  έμενε και θα μένει για πάντα στο απυρόβλητο από τους τραγελαφικούς απόγονους του Λεωνίδα, οι οποίοι το υπηρέτησαν και το υπηρετούν τυφλά και μέσα από την κοινοβουλευτική τους παρουσία. 

Με μια πρόχειρη ματιά στο κοινοβουλευτικό τους έργο γίνεται εύκολα κατανοητή  η ταύτιση των επιδιώξεών τους με τα συμφέροντα εφοπλιστών και εργολάβων, τραπεζιτών, φαρμακοβιομηχάνων, με βιομηχανίες παραγωγής πολεμικού εξοπλισμού, με τα συμφέροντα επιχειρηματιών, με ρωσικά μονοπώλια, αθλητικές ομοσπονδίες κ.ά. Πίσω από το προσωπείο του μπρατσαρά τιμωρού που θέλουν να προβάλουν, κρύβεται ο εθελόδουλος χαρακτήρας τους και η πολυπόθητη για το κεφάλαιο «εργασιακή ειρήνη». Εργαλείο τους? Η ρητορική περί «εθνικού συμφέροντος». Είναι αυτή που κρύβει τις κοινωνικές-ταξικές αντιθέσεις, είναι αυτή που προσπαθεί να πείσει τους καταπιεσμένους ότι έχουν κοινά συμφέροντα με τους καταπιεστές τους, αυτή που ταυτίζει τα συμφέροντα των εργατών με αυτά των αφεντικών τους-των καπιταλιστών για χάριν της εθνικής ομοψυχίας. Με λίγα λόγια η καλύτερη ρητορική υπεράσπισης και διαιώνισης του κεφαλαίου και του καπιταλισμού απέναντι στις επαναστατικές ιδέες. Για αυτό το λόγο άλλωστε χαίρουν και του αμέριστου προμοταρίσματος της 4ης εξουσίας δηλαδή των Μ.Μ.Ε.

Από την άλλη, η ανάπτυξη ενός πολύμορφου και μαχητικού αντιφασιστικού κινήματος, τα επόμενα χρόνια, με εκατοντάδες δράσεις, είναι αυτή που τους οδήγησε να κρυφτούν και πάλι μέσα στις τρύπες τους και παραμένει και ως σήμερα ένα στοίχημα. Η κινητοποίηση χιλιάδων νεολαίων, η αντιπληροφόρηση και η δημόσια αποδόμηση του λόγου τους είναι αυτές που σε συνδυασμό με πιο μαχητικές και πολύμορφες δράσεις έχουν αναγκάσει τους απογόνους των ταγματασφαλιτών να μην μπορούν να βγουν στο δρόμο και να συνεχίσουν το «εθνοσωτήριο» παρακρατικό τους έργο. Ο αντιφασιστικός αγώνας όμως δεν σταματά εδώ,  είναι αγώνας για το τσάκισμα της εμπροσθοφυλακής των αφεντικών αλλά και των ιδίων των εντολέων τους, των καπιταλιστών που βρίσκονται από πίσω τους. Ο αντιφασισμός ή θα είναι αντικρατικός και επαναστατικός ή αλλιώς θα αποτελεί μια ακόμα βαλβίδα αποσυμπίεσης των εκάστοτε -αριστερών ή μη- διαχειριστών της εξουσίας. Ιδιαίτερα στις μέρες μας που υπερπροβάλεται η θεωρία των δυο άκρων, μια θεωρία που αποτελεί το καλύτερο πλυντήριο της αστικής δημοκρατίας αλλά και του ιδίου του φασισμού, ο μαχητικός αντιφασισμός είναι ακόμα ένα πεδίο αγώνα που μπορεί να συνδέσει τις ήδη υπάρχουσες δυνάμεις του ριζοσπαστικού κινήματος προς μια επαναστατική προοπτική απέναντι σε κάθε είδους καταπίεση και εκμετάλλευση.

Δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση ότι η αστική δημοκρατία από μόνη της θα μαζέψει τα μαντρόσκυλα της (βλέπε εξελίξεις στο δικαστήριο Χ.Α.), ίσα ίσα που απ` ότι φαίνεται δείχνει να τα ετοιμάζει για έναν δεύτερο γύρο . Το επίδικο για όλους είναι το άμεσο τσάκισμα τους όποτε και όπου εμφανίζονται σε δρόμους, πλατειές, γήπεδα, σωματεία και παντού. Οι υποστηριχτές του Χίτλερ, του Μεταξά, και των χουντικών δεν πρόκειται να σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε εμείς οι ίδιοι. Ο φασιστικές συμμορίες ανέκαθεν ήταν το κρυφό χαρτί του συστήματος, ιδιαίτερα σε περιόδους πολιτικής αστάθειας και οικονομικό-πολιτικής κρίσης όπως αυτή που βιώνουμε και για αυτό το λόγο απαιτείται επαγρύπνηση. Τίποτα δεν τελείωσε όλα συνεχίζονται…

ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΛΥΣΣΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΦΥΣΣΑ - ΖΗΤΩ Ο ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΔΕΥΤΕΡΑ  18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 19:00 Πλ. Αγίου Νικολάου , Βόλος

Συγκέντρωση αλληλεγγύης σε διωκόμενο αντιφασίστα
Τετάρτη 11 Οκτώβρη 9:00 στα δικαστήρια.

Αναρχικές/Αντιεξουσιαστές, Βόλος 2017